W niedzielę 30 czerwca 2019 r. blisko 30 studentów I edycji studiów podyplomowych „Rachunkowość i finanse” składało egzaminy końcowe. Studia te były prowadzone przez Wydział Zarządzania Politechniki Rzeszowskiej im. Ignacego Łukasiewicza wspólnie z Państwową Wyższą Szkołą Techniczno-Ekonomiczną im. ks. B. Markiewicza w Jarosławiu.
W egzaminie uczestniczyli: dr Tatiana Kożak-Siara, dyrektor Instytutu Ekonomii i Zarządzania PWSTE, dr hab. inż. Grzegorz Lew, prof. PRz, dr hab. Krzysztof Prendecki, prof. PRz, dr Marek Uryniak (PWSTE).
Jasno określonym celem studiów było przekazanie wiedzy niezbędnej do samodzielnego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Wykładowcy starali się również wpoić w słuchaczach umiejętności maksymalnego wykorzystania rachunkowości i finansów w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Wskazywano także sposoby opisu stanu majątkowego i sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, jak i zasady finansowania jego działalności bieżącej i rozwojowej. Omawiano zasady analizy i oceny działalności przedsiębiorstwa i jej wykorzystania przy podejmowaniu istotnych decyzji gospodarczych.
Dr Tatiana Kożak-Siara gratulowała uczestnikom studiów włożonego wysiłku w poszerzenie swej wiedzy i miała nadzieję, że przełoży się to na ich wyniki i miejsce w firmach, w których pracują lub w których chcieliby znaleźć pracę, a prof. dr hab. Grzegorz Ostasz, kierownik Centrum Studiów Podyplomowych WZ PRz, zwracając się do osób kończących studia podyplomowe stwierdził, że dzisiaj wiedza ma szczególne znaczenie, bowiem daje przewagę nad tymi, którzy są może i dobrzy na rynku, ale działają schematycznie i rutynowo, nie starając się zdobywać nowych klientów i poszerzać swych horyzontów myślowych. Tylko nieustanna nauka może być – według prof. G. Ostasza – szansą osiągania sukcesów zawodowych. Osoby kończące studia podyplomowe „Rachunkowość i finanse” zaskoczone zostały zapewne słowami G. Ostasza, który zacytował myśl Jima Rohna: standardowa edukacja zapewni przeżycie. Samokształcenie – fortunę oraz słowa Arie de Gausa, który uważał, że zdolność uczenia się szybciej od konkurencji może być jedyną długotrwałą przewagą, jaką nad nimi posiadamy.
